بررسی مؤلفه‌های پست‌مدرن در رمان «نوشدارو» از علی مؤذنی

این پژوهش به بررسی ویژگی‌های پسامدرنیستی در رمان «نوشدارو» از علی مؤذنی پرداخته است. با بررسی داستان نوشدارو می‌توان گفت که برخی از ویژگی‌های داستان‌های پست‌مدرن، همچون فراداستانی بودن، شکست خط روایت در داستان، اتصال کوتاه و بینامتنیت در آن دیده می‌شود. فراداستانی بودن یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های این داستان است که نویسنده در آن، با ایجاد تمهیداتی چون، تأکید نویسنده بر نوشتن داستان و غیرواقعی بودن آن، مخاطب قرار دادن خوانندگان توسط نویسنده، بردن خوانندگان به درون داستان، دخالت شخصیت‌ها در نحوۀ بازگویی داستان و یا اعتراض به آن، سعی در رشد و توسعۀ بعد فراداستانی «نوشدارو» داشته است. از سویی، با دادن نقش‌های جدید به شخصیت‌های اساطیری، چون رستم و سهراب و به چالش کشیدن وقایع اساطیری و در نهایت، تغییر سرگذشت شخصیت‌های اساطیری در داستانش، به خلق فراداستانی تاریخ‌نگارانه دست زده است. بنابراین پس از بررسی این داستان می‌توان گفت که رمان نوشدارو از علی مؤذنی، رمانی پست‌مدرن آن هم از نوع فراداستان تاریخ‌نگارانه است.